Το νέο σύστημα, θα κινείται στα πρότυπα του αμερικάνικου τύπου φορολογικών ελέγχων, με τον προσδιορισμό του φορολογητέου εισοδήματος των ελεύθερων επαγγελματιών να γίνεται αυτόματα από την Εφορία με κριτήρια το είδος, το χρόνο και την έδρα του επαγγέλματος, τα λειτουργικά έξοδα και τις δαπάνες μισθοδοσίας, τα μέσα περιθώρια και τα έσοδα του κλάδου.
Με πλέγμα τεκμηρίων και αντικειμενικών κριτηρίων θα προσδιορίζεται και το φορολογητέο εισόδημα 5,5 εκατομμυρίων φορολογούμενων, με το βάρος να πέφτει στο ύψος των καταθέσεων, τις δαπάνες διαβίωσης, την αξία της ακίνητης περιουσίας και τη μεταβολή της εισοδηματικής και περιουσιακής κατάστασης.
Σε σχετική εγκύκλιο, σύμφωνα με το "Έθνος" και την "Ημερησία", ορίζονται οι διαδικασίες συλλογής πληροφοριών και διασταυρώσεων με τις οποίες τα φορολπγητέα ακαθάριστα έσοδα και καθαρά εισοδήματα των ελεγχόμενων επιχειρήσεων και ελευθέρων επαγγελματιών θα προσδιορίζονται με βάση έξι κριτήρια:
- Τις καταθέσεις στις τράπεζες και τις άλλες μορφές αποταμιεύσεων.
- Τα ακίνητα και κινητά περιουσιακά στοιχεία.
- Τις δαπάνες διαβίωσης.
- Την έδρα της επιχείρησης, τα λειτουργικά έξοδα καθώς και τα έξοδα μισθοδοσίας.
- Την ανάλυση ρευστότητας του ελεύθερου επαγγελματία.
- Τη σχέση της τιμής πώλησης στο συνολικό όγκο κύκλου εργασίων.
Στο πλαίσιο των νέων διαδιακασιών, θα υπάρχει η δυνατότητα άρσης του τραπεζικού απορρήτου.
Η εφορία θα προσδιορίζει το συνολικό φορολογητέο εισόδημα και θα επιβάλει τον φόρο ανεξάρτητα από το τι έχει δηλώσει ο κάθε ελεύθερος επαγγελματίας στη φορολογική του δήλωση.
Στη συνέχεια, θα στέλνει νέο εκκαθαριστικό με τον πρόσθετο φόρο (αν υπάρχει) και ο φορολογούμενος θα πρέπει να αποδείξει ότι τα εισοδήματα του είναι χαμηλότερα απ' αυτά που όρισε η Εφορία.
Τα παλιά "αντικειμενικά κριτήρια"
Η ιστορία με τα αντικειμενικά κριτήρια δεν είναι νέα. Εφαρμόστηκε και το 1994, επί υπουργίας Γ. Γεννηματά, με τις ίδιες ακριβώς προϋποθέσεις με σήμερα για πάταξη της φοροδιαφυγής. Το αποτέλεσμα ήταν όχι μόνο να διογκωθεί η φοροδιαφυγή αλλά και να σημειωθούν τραγικές καταστάσεις φορολογικών αδικιών.
Χαρακτηρισική ήταν η περίπτωση σύγκρισης της φορολογίας δυο επιχειρήσεων η οποία καθοριζόταν από το εμβαδόν, τη μισθωτική αξία του ακινήτου, την εμπορικότητα του δρόμου και έναν αυθαίρετο συντελεστή απόδοσης τα οποία καθόριζαν τελικά το ύψος του φορολογητέου εισοδήματος! Έτσι ένα μαγαζι π.χ. κοσμηματοπωλείο με 20τ.μ. που έκανε τζίρο 100 εκ. δραχμών θα πλήρωνε μέχρι και 10 φορές μικρότερο φόρο από ένα συνεργείο επισκευής αυτοκινήτων δίπλα από το κοσμηματοπωλείο με 200-300 τ.μ. και 10-20 εκ. δρχ. τζίρο!
Το σύστημα των "αντικειμενικών" κριτηρίων αγνοούσε τα πραγματικά εισοδήματα και μετέτρεπε όλες τις ΜΜΕ με διοικητικό τρόπο "κερδοφόρες", τις οποίες κατόπιν φορολογούσε! Έτσι όλες τις μικρές αδύναμες ή ζημιογόνες επιχειρήσεις τις υπερφορολογούσε ενώ τις εύρωστες από τις οποίες και έπρεπε να αντλήσει φόρους τις υποφοροολογούσε εκτρέφοντας συνείδηση φοροαποφυγής. Ήταν ένα προκρούστειο μέτρο που επέβαλε ίσο φόρο για εντελώς άνισα εισοδήματα.
Ξεσηκώθηκαν τότε τεράστιες κινητοποιήσεις και απεργίες των μικρομεσαίων μέχρι που το 1999 καταργήθηκαν και στη θέση τους θεσπίστηκε η αρχχή προσδιορισμού του εισοδήματος με βάση τη σχέση εσόδων - εξόδων και της απόδοσης φόρου ανάλογα με το αποτέλεσμα. Εξαιρέθηκαν τότε μερικά επαγγέλματα, όπως τα πρατήρια καυσίμων, τα πρατήρια τσιγάρων, τα περίπτερα κ.α. που είχαν Α' κατηγορίας βιβλία και οι οικοδομικές εργασίες για τις οποίες η αντικειμενική φορολόγηση ήταν πιο αποδοτική.
Για τα τότε "αντικειμενικά κριτήρια" η ΓΣΕΒΕΕ με επιστολή της τον Δεκέμβριο του 1993, στον υπουργό Εθνικής Οικονομίας κ. Γ. Γεννηματά ενέφερε τα εξής μεταξύ άλλων:
"Ο προσδιορισμός φορολογητέου εισοδήματος βάση κριτηρίων αποτελεί σαφέστατη υποβάθμιση και παραβίαση του κύρους των βιβλίων και κατά συνέπεια δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός ως θεσμός. Είναι μια ανελαστική ρύθμιση που δημιουργεί πλήθος νέων αδικιών και δε λαμβάνει υπόψη την πραγματική οικονομική κατάσταση των Μ.Μ.Ε.".
Πηγή: eea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου